(Bron).
Gearceerde tekeningen zien er geweldig uit als tatoeëren: in ontwerpen in zwart en wit (hoewel het ook mogelijk is in kleur, we hebben tenslotte allemaal schaduw) en realistisch gezien kan het resultaat spectaculair zijn ... en grotendeels dankzij deze techniek.
In dit artikel zullen we praten over de tekentechniek maar ook over de techniek in tatoeages, en hoe we ons kunnen laten inspireren door verschillende tinten om het effect te bereiken dat we in ons stuk willen. Blijf lezen en je zult zien!
Arcering, tekentechniek
(Bron).
In de eerste plaats zullen we het hebben over de gearceerde tekeningen zelf, dat wil zeggen over de tekentechniek. Het is interessant om op te merken dat het als techniek vrij laat werd geboren: pas in de Renaissance begonnen schaduwen te worden geschilderd, maar na verloop van tijd is het geëvolueerd tot wat we vandaag kennen.
En wat weten we? Welnu, alle wezens op aarde hebben donkerdere gebieden dan andere, afhankelijk van waar het licht vandaan komt. (Misschien is dat de reden waarom biologieboeken, in hun gretigheid om dingen zo precies mogelijk weer te geven, zo opvallen bij schaduwwerking), en dat dit spel van licht en schaduw, weerspiegeld op een plat oppervlak, een van de elementen is die het geeft diepte.
In een tekening kunnen we veel verschillende technieken gebruiken om deze verandering in licht te laten zien. Het meest basale echter, en degene die we in het grootste deel van dit artikel zullen zien, is om het deel van het ontwerp dat het verst verwijderd is van een denkbeeldig lichtpunt, te verduisteren met steeds donkerdere lagen.
De schaduw in de tatoeage
(Bron).
(Bron).
Een van de belangrijkste stappen bij het maken van een tatoeage, zeker als deze realistisch is (andere stijlen, zoals traditioneel, gebruiken geen schaduw), het is om een goede schaduw te krijgen. Deze stap komt net na het schetsen en is, zoals we al zeiden, van vitaal belang om de tatoeage inhoud en diepte te geven.
Welke kenmerken heeft shading?
(Bron).
Schaduw heeft natuurlijk een aantal kenmerken die het onderscheiden van geschetst. In de eerste plaats zeggen de boze tongen dat het meer pijn doet dan de eerste, hoewel de waarheid is dat het sterk van de persoon afhangt. Het is bekend dat de techniek pijnlijk is omdat de tatoeëerder soms moet aandringen en meerdere keren met de naald over het gebied moet gaan (ofwel omdat dat specifieke huidtype moeite heeft met het absorberen van de inkt of omdat het een plek is die een bijzonder donkere kleur nodig heeft). ), wat de huid irriteert.
In tegenstelling tot geschetst, schaduw is sneller, aangezien je "alleen" het gebied met kleur hoeft te vullen.
Als het op schaduwen aankomt, zorgt de tatoeëerder eerst voor de donkerste delen en daarna voor de lichtste, daarom schaduwt hij altijd na het tekenen. Anders kunnen de kleuren opgaan in de open poriën en de tatoeage er lelijk uit laten zien.
Tenslotte schaduw heeft ook de eigenschap dat het tot een derde van de intensiteit kan verliezen van de schaduw tijdens genezing.
Wat onderscheidt een goede schaduw van een slechte?
(Bron).
natuurlijk, we willen allemaal dat de gearceerde tekeningen van onze tatoeages zo realistisch en natuurlijk mogelijk zijn Daarom kan het u helpen te weten hoe u de goede schaduw van de slechte kunt onderscheiden. Een goede schaduw is bijvoorbeeld van nature gearceerd, dat wil zeggen dat deze zonder plotselinge veranderingen van het lichtste naar het donkerste gebied gaat.
Bovendien goede schaduw is niet te licht of te donker, en beweegt ook niet te weinig of te ver van het lichtpunt.
Enkele schaduwtechnieken
De grijze wassing
(Bron).
Het is de schaduw die we allemaal kennen, degene die donkerder wordt naarmate ze zich van het licht verwijdert. Om schaduw in tatoeages onder de knie te krijgen, moeten tatoeëerders schaduwtekeningen onder de knie krijgen. De meeste tattoo-artiesten zijn het erover eens dat het geheim is om tot vervelens toe te herhalen, te herhalen en te herhalen, totdat de artiest tevreden is.
De grijze wassing, zelfs als er maar één soort inkt wordt gebruikt (zwart), is vrij moeilijk onder de knie te krijgen. De tatoeëerder moet met veel dingen rekening houden: dat het menselijk oog tot veertien grijstinten kan vastleggen, waar het licht vandaan komt in dat specifieke ontwerp en welk deel van de inkt zal worden gebruikt voor die specifieke huidskleur, waaronder vele andere
Vintage arcering
(Bron).
We begrijpen onder vintage shading (een term die we eigenlijk een beetje hebben uitgevonden) schaduwtekeningen waarin de schaduwen niet bestaan uit een geleidelijke degradatie van wit naar zwart, maar ze markeren de afwezigheid van licht op een eenvoudiger manier: door middel van lijnen in het donkerste deel.
Het is een techniek die we vooral terugvinden in tatoeages in traditionele stijl, die niet de meer klassieke schaduwtechniek gebruiken.
Kleurschakering
(Bron).
Ten slotte verschilt kleurschaduw als resultaat niet veel van zwart-witschaduw, hoewel het voor tattoo-artiesten veel gemakkelijker is. Dit komt door het feit dat er minder materiaal nodig is dan een grijstint: door de naald meer of minder seconden in het water te dompelen, wordt de gewenste tonaliteit bereikt.
We hopen dat dit artikel over gearceerde tekeningen in tatoeages je heeft geholpen deze interessante (en vitale) techniek een beetje beter te begrijpen. Vertel ons, heb je tatoeages met schaduw? Hoe is? Hoe was de ervaring? Vertel ons alles wat je wilt in de comments!