Pasi të kenë udhëtuar një rrugë të gjatë, tre burrat e mençur nga Lindja do të arrijnë sonte në Betlehem për të parë foshnjën Jezus dhe t'i sjellin temjan, ar dhe mirrë si dhurata. Një yll i udhëzoi gjatë gjithë rrugës. Kush e di nëse ishte Ylli i Davidit, simbol i popullit hebre.
Magen David, Mburoja e Solomonit ose Vula e Solomonit është një poligon gjashtëkëndësh i formuar nga dy trekëndëshat barabrinjës; ato simbolizojnë një ajet të vlerësuar shumë nga hebrenjtë sepse shpreh marrëdhëniet me Zotin. Prandaj, një trekëndësh tregon lart dhe tjetri poshtë, duke përfaqësuar besëlidhja e vulosur midis Zotit dhe Abrahamit.
Dymbëdhjetë pikat e tij të vogla përfaqësojnë dymbëdhjetë fiset e popullit hebre; gjashtëkëndëshi ato rregullisht mbyllin, mënyrën e kampimit në shkretëtirë dhe në qendër të së cilës ishte shenjtërorja e priftërinjve.
Nga ana tjetër është një yll udhëzues i popullit hebre drejt tokës së premtuar. Një simbol i sionizmit.
Origjina dhe evolucioni i Yllit të Davidit
Megjithëse tashmë shfaqet në ndërtime në shekullin e tretë, nuk ishte një nga simbolet më përfaqësuese të Judaizmit, por u përdor fillimisht nga Kabbalistët për magji pasi që konsiderohet si një amulet mbrojtëse shumë e fuqishme.
Sipas legjendave, ajo ka të bëjë me vulën e Solomonit, një unazë magjike me një yll me pesë cepa që ai e përdori për të kontrolluar demonët dhe në të cilën ishte shkruar emri i vërtetë i Zotit. Konsiderohej si një nga shprehjet simbolike të gurit të filozofit.
Identifikohet gjithashtu me një mburojë magjike të veshur nga mbreti David dhe se e mbronte atë nga armiqtë e tij, si dhe me shpirtin njerëzor të formuar nga vetëdija dhe pavetëdija e simbolizuar nga zjarri dhe uji i trekëndëshave barabrinjës. Inshtë në Mesjetë kur fillon të përdoret në objekte të shumta, duke u bërë përfundimisht simboli i hebrenjve, madje duke formuar pjesë të tyre Flamuri kombëtar. Shtë e zakonshme ta shohësh atë midis jo-hebrenjve si një tatuazh që mbron nga hekset. Isshtë një simbol interesant, megjithëse në atë rast do të preferoja një tatuazh të simbolit pentagram për të cilin do të flas të nesërmen.
Jezusi Nazareasi ishte një Profet i ngjashëm me Moisiun, shih Dt.18.18 dhe Mt.13.54 deri 58; në Gjn.3.6, thotë: "ajo që lind nga mishi është mish", kjo në lidhje me Jezusin është mish ose natyra asgjë tjetër : Shpirti që zbriti nga qielli, sipas Gjn.1.32-14, që Qenia Hyjnore është i njëjti Engjëll që ishte me Abrahamin, Isakun dhe Jakobin; dhe është Unë Jam që ishte me Moisiun; shih Gjn. 8.24-58 dhe Gjn. 13.16-17: Kur Jezusi Nazareasi foli për Atin ose Atë që më dërgoi, ai po i referohej Engjëllit ose Shpirtit që mbeti në të: Në Fjalën e Jezu Krishtit ndonjëherë njeriu që Jezusi fliste dhe në raste të tjera Shpirti foli për Zotin Yahveh, shih Gjn.12.28; Gn.12.49-44; Jn.5.24; Jn.14.10; Jn.8.54-55; etj