(Źródło).
Cieniowane rysunki wyglądają świetnie jako tatuaż: w projektach w czarno-biały (choć jest to też możliwe w kolorze, przecież wszyscy mamy cień) i realistycznie efekt może być spektakularny ... i to w dużej mierze dzięki tej technice.
W tym artykule porozmawiamy o technice rysowania, ale także o technice tatuaży oraz o tym, jak możemy inspirować się różnymi cieniami aby osiągnąć efekt, jaki chcemy w naszym dziele. Czytaj dalej, a zobaczysz!
Cieniowanie, technika rysunkowa
(Źródło).
W pierwszej kolejności porozmawiamy o samych cieniowanych rysunkach, czyli o technice rysowania. Warto zauważyć, że jako technika narodziła się dość późno: dopiero w renesansie zaczęto malować cienie, ale z czasem ewoluowała do tego, co znamy dzisiaj.
A co my wiemy? Cóż, wszystkie istoty na Ziemi mają ciemniejsze obszary niż inne, w zależności od tego, skąd pochodzi światło. (Być może dlatego książki biologiczne, chcąc jak najdokładniej portretować, tak bardzo wyróżniają się w cieniowaniu) i że ta gra świateł i cieni, odbijana na płaskiej powierzchni, jest jednym z elementów, które daje głębokość.
Na rysunku możemy użyć wielu różnych technik, aby pokazać tę zmianę w świetle. Jednak najbardziej podstawowym i tym, który zobaczymy w większości tego artykułu, jest cieniowanie coraz ciemniejszymi warstwami części projektu, która jest najbardziej oddalona od wyimaginowanego punktu światła.
Cieniowanie w tatuażu
(Źródło).
(Źródło).
Jeden z najważniejszych kroków podczas wykonywania tatuażu, zwłaszcza jeśli jest realistyczny (inne style, takie jak tradycyjny, nie używają cieniowania), należy uzyskać dobre cieniowanie. Ten krok pojawia się zaraz po zarysowaniu i jest niezbędny, jak powiedzieliśmy, dla nadania tatuażu treści i głębi.
Jakie cechy ma cieniowanie?
(Źródło).
Cieniowanie ma oczywiście wiele własnych cech, które odróżniają je od zarysowanych. Po pierwsze, złe języki mówią, że boli bardziej niż pierwszy, chociaż prawda jest taka, że zależy to w dużej mierze od osoby. Technika może być bolesna, ponieważ tatuażysta czasami musi nalegać i przejść kilka razy igłą po okolicy (albo dlatego, że ten konkretny typ skóry ma problemy z wchłanianiem tuszu, albo dlatego, że jest to miejsce, które wymaga koloru, szczególnie ciemnego ), który podrażnia skórę.
W przeciwieństwie do nakreślonych, cieniowanie jest szybsze, ponieważ „tylko” musisz wypełnić obszar kolorem.
Jeśli chodzi o cieniowanie, tatuator najpierw zajmuje się najciemniejszymi, a następnie najjaśniejszymi obszarami, dlatego zawsze cieniują po obrysowaniu. W przeciwnym razie kolory mogą wtopić się w otwarte pory i sprawić, że tatuaż będzie wyglądał brzydko.
Wreszcie, cieniowanie ma również tę cechę, że może stracić do jednej trzeciej intensywności cienia podczas gojenia.
Co odróżnia dobre cieniowanie od złego?
(Źródło).
Widocznie, wszyscy chcemy, aby zacienione rysunki naszych tatuaży były jak najbardziej realistyczne i naturalne. Dlatego może ci pomóc wiedzieć, jak odróżnić dobre cieniowanie od złego. Na przykład dobre cieniowanie jest cieniowane naturalnie, to znaczy przechodzi od najjaśniejszego obszaru do najciemniejszego bez żadnych nagłych zmian.
Ponadto dobre cieniowanie nie jest ani za jasne, ani za ciemne, ani nie odsuwa się za mało lub za daleko od punktu światła.
Niektóre techniki cieniowania
Szare spranie
(Źródło).
Jest to cieniowanie, które wszyscy znamy, to, które ciemnieje, gdy oddala się od światła. Aby opanować cieniowanie w tatuażach, tatuatorzy muszą opanować rysunki cieniowania. Większość tatuażystów zgadza się, że sekret polega na powtarzaniu, powtarzaniu i powtarzaniu do znudzenia, dopóki artysta nie będzie zadowolony.
Szare mycie, nawet jeśli używa tylko jednego rodzaju atramentu (czarnego), jest dość trudne do opanowania. Artysta tatuażu musi wziąć pod uwagę wiele rzeczy: ludzkie oko może uchwycić do czternastu odcieni szarości, skąd pochodzi światło w tym konkretnym projekcie i jaką proporcję atramentu użyć do tego konkretnego odcienia skóry, wśród wielu innych
Cieniowanie w stylu vintage
(Źródło).
Rozumiemy przez cieniowanie vintage (termin, który trochę wymyśliliśmy, naprawdę) cieniowane rysunki, w których cienie nie polegają na stopniowej degradacji z bieli na czerńale zaznaczają brak światła w prostszy sposób: liniami w najciemniejszej części.
Jest to technika, którą znajdujemy szczególnie w tatuażach w tradycyjnym stylu, które nie wykorzystują bardziej klasycznej techniki cieniowania.
Cieniowanie kolorów
(Źródło).
Wreszcie cieniowanie kolorów w rezultacie nie różni się zbytnio od cieniowania czarno-białego, chociaż jest znacznie łatwiejsze dla tatuatorów. Wynika to z faktu, że wymaga mniej materiału niż szare cieniowanie: zanurzając igłę w wodzie na mniej więcej sekund, uzyskuje się pożądaną tonację.
Mamy nadzieję, że ten artykuł o cieniowanych rysunkach w tatuażach pomógł ci nieco lepiej zrozumieć tę interesującą (i istotną) technikę. Powiedz nam, czy masz jakieś cieniowane tatuaże? Jak jest? Jak było z tym doświadczeniem? Powiedz nam wszystko, co chcesz w komentarzach!